Een moza­ïek van licht­ge­ven­de folies met arti­fi­ci­ë­le stem­men rea­geert op onwaar­neem­ba­re stra­lin­gen in de stad.

Het uni­ver­sum is door­dron­gen van stra­lin­gen die niet waar­neem­baar zijn met onze men­se­lij­ke zin­tui­gen. Datgene wat zicht­baar en hoor­baar is voor de mens is slechts een zeer beperkt deel van het elek­tro­mag­ne­ti­sche en geluids­spec­trum, denk aan infra­soon geluid, ultra­vi­o­let licht of kos­mi­sche stra­ling. Kunstenaar Aernoudt Jacobs cre­ëert in zijn nieu­we werk Humming the ubi­que een moza­ïek van flin­ter­dun­ne folies die zul­ke stra­lin­gen omzet­ten in licht­ge­ven­de kleur­vlak­ken en arti­fi­ci­ë­le stem­men. Die voca­le gelui­den wor­den gecre­ëerd door arti­fi­ci­ë­le intel­li­gen­tie, ter­wijl de kleur van de folies inten­ser wordt naar­ma­te het vol­ta­ge. De input van het werk komt van sen­so­ren die zich bevin­den langs de Hear Here-wan­de­ling, waar­door de aan­we­zi­ge maar onwaar­neem­ba­re stra­lin­gen in de stad een direc­te ver­ta­ling krij­gen in dit audio­vi­su­e­le kunstwerk.

Let op: Elke 30 minu­ten zal dit werk over­stemd wor­den door het werk van Dick Raaijmakers, dat in dezelf­de ruim­te staat.

Aan het ein­de van de negen­tien­de eeuw trok de Leuvense archi­tect Augustin Van Arenberg een indruk­wek­kend nieuw labo­ra­to­ri­um­ge­bouw op voor de uni­ver­si­teit, het Instituut voor Bacteriologie. Om in het gebouw genees­kun­di­ge serums te kun­nen ont­wik­ke­len, waren er die­ren nodig. Daarom bevon­den er zich aan de ach­ter­zij­de paar­den­stal­len, hon­den­ken­nels en ande­re die­ren­ver­bl­ji­ven. In de jaren 1950 ver­huis­de het bac­te­ri­o­lo­gisch onder­zoek van de uni­ver­si­teit naar het Rega Instituut in de Minderbroedersstraat. Het Instituut voor Bacteriologie kreeg daar­op meer­maals een nieu­we invul­ling. Sinds 2016 is het gebouw in gebruik als broed­plaats voor de heden­daag­se kun­sten aan KU Leuven, eerst onder de naam ​‘BAC-ate­lier’, van­daag als ​‘BAC ART LAB’.

Tekst: Liesbet Nys (KU Leuven)